مدتی هست که مشغله کاریم زیاد شده به خاطر همین کمتر وقت می کنم بیایم پای نت و به وبلاگ دوستان سر بزنم . همین امر باعث اسباب شرمندگی اینجانب نزد دوستان شده به دلیل  اینکه نتوانستم جواب کامنت و نظرات دوستانم را  بدهم .البته دوستان اینقدر بزرگوار و بخشنده هستند که کم توجهی من را ببخشند .البته همت بعضی از دوستان بسیار قابل تحسین بوده  و هست چون اسباب به روز کردن اینجانب را فراهم کردند (البته خودشان می دانند:دی) .

 از هر چه بگذریم سخن دوست خوشتر است . در فصل دوم وبلاگم سعی کردم تا انجا که می توانم و در حد توانم بود با کمک و همت  دوستان بسیار گرامی اینترنی خود در حق دو ستان ملتمس به دعا و حاجتمند دعا کنیم واز خداوند خواستیم که حاجت همه دوستان عزیز براورده شود . می دانم خیلی از دوستان به مراد دلشان نرسیدند و چند نفری هم حاجتشان روا گردید . البته این را بگویم ان دوستانی که حاجت روا شدند بگذارند به حساب خداوند عزیز، دعای دوستان و دل پاکشان و ان دسته از دوستانی که هم حاجت روا نگردیدند بگذارند به حساب اینکه  صلاح و تقدیر خداوند نبوده و اینکه در جای دیگر زندگی حتما به حاجت ومراد دلشان می رسند ، در این امر شک نکنند که حتما حاجت روا می گردند . در این بین دوستانی بودند که از قلم افتادند و من نتوانستم  اسم این عزیزان را یاد اور شوم که ان شا اله به بزرگواری خودشان می بخشند و این هفته را اختصاص می دهیم اول به دوستانی که به من گفتند ومن فراموش کردم ، دوم به دوستانی که همیشه نسبت به دیگر دوستان عنایت داشتند و ایشان را در نمازها ودعاهایشان متذکر می شدند و  سوم به ان دسته از دوستانی که به وبلاگ سر می زدند دعا می کردند ولی ابراز نمی کردند ان شا اله که حاجت همه این دسته جمع بر آورده گردد.

ماه رمضان نزدیک است، ماهی که در ان خیر و رحمت خداوند به فور دیده می شود .

این ماه ماه خداست ، پس همه با هم بیایم در هر غروب و سحر همدیگر را دعا کنیم .

 که در این دنیا همین دعا کردن هایمان است که سبب یاریمان در آخرت می شود.

پس بیایم ختم روزانه و ماهانه قرانمان را اول برای فرج و سلامتی اقا امام زمان عج ،

دوم هدیه به چهارده معصوم ،اموات ، شهدا و اهل قبور،

و سوم به نیت بر آورده شدن حاجت تمام مسلمانان و دوستان خود برداریم .

چه خوب است در قنوت نماز وتر سحرهایمان به یاد هم باشیم ، 

چه خوب است در لحظات تشنگیمان که یاد گلوی تشنه علی اصغر می افتیم  یاد هم باشیم ،

چه خوب است در سوگواری  سر بریده اماممان به یاد هم باشیم ،

چه خوب است شب قدر از امام زمان بخواهیم که پرونده من وهمه دوستان را به خوبی رقم بزند،  

چه خوب است در لحظات دل شکستگیمان در لبیک لبیک گفتنهای شب های احیا همدیگر را به یاد آوریم ،

چه خوب است در زمزمه کردن الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب  همه دوستان را به یاد اوریم ،

ودر اخر از خداوند بخواهیم که حتی یک لحظه ما را به خود وا نگذارد که این بدترین است. 

 

نوشته شده در پنج شنبه 90/5/6ساعت 8:49 عصر توسط مهتاب عالمتاب نظرات ( ) |